တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေတာင္ ေရာက္လာတဲ့အခါ မနွစ္က ဒီတန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕ကုိ သြားအမွတ္ရမိပါတယ္။ မနွစ္က ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္အျပန္မွာေလ မိသားစုဆံုတုန္းခရီးထြက္ရေအာင္ဆိုျပီး ေနာက္ေန႕ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕ နံနက္ေစာေစာမွာ မိသားစုေတြ မေကြးေရႊစက္ေတာ္ဘုရားဖူးထြက္ခဲ့ျကတာ တေနကုိကုန္မွ ညေနေဆာင္းအခ်ိန္မွသာ မေကြးျမိဳ႕သို႕ ေ၇ာက္၇ွိခဲ့ပါတယ္။ အညာရဲ့အပူ၇ွိန္က ေနေဆာင္းေနသည့္တိုင္လူကို ပူေလာင္ေစတာမို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးကုိ နံဳးခ်ိေစတာမို႕ ေ၇ာက္ရင္နားမယ္လို႕ ျမိဳ႕အဝင္ထဲက အား၇ပါး၇စိတ္ကူးလာခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ခရီးေရာက္မစိုက္ အထုပ္ေတြလည္းခ်ျပီးေရာ ေကာက္ခါငင္ခါ ေျပာလာတဲ့ အေမစကားကုိလည္း ျကားလိုက္ေရာ လူကိုေသခ်င္ေစာ္နံသြားေတာ့တာပါဘဲ။ မင္းဘူးက မယ္ေပးကုန္းကုိ သြားရေအာင္တဲ့။ ဝိဇၨာထိုေတြဖူး၇ေအာင္ အားလံုးလိုက္ခဲ့၇မယ္။ ကလန္ကဆန္မလုပ္နဲ႕ ကုသိုလ္ျဖစ္ခရီးမွာတဲ့။ မွန္တာေပါ့ ငါဟာေတာ္ေတာ္ အကုသိုလ္မ်ားပါလားဆိုျပီး လိုက္ခဲ့ပါတယ္။ မင္းဘူးအဝင္က်ေတာ့ (၇)နာရီထိုးေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိေမွာင္သြားပါျပီ။ မယ္ေပးကုန္း ေရနံေျမအဝင္မွာေတာ့ ၆ နာရီေက်ာ္လွ်င္ အျပင္လူမဝင္ရ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႕ေပမယ့္ ဂိတ္ကုိ မယ္ေပးကုန္းသြားပါ၇ေစဆိုေတာ့ ကားနံပါတ္ကုိမွတ္ထားျပီး ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ ဝင္ျပီး (၃) မိနစ္ေလာက္အျကာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးက (၂၇)နွစ္အ၇ြယ္ ညီမက ထေအာ္လိုက္တာကေတာ့ “ေမေမ ဘုန္းျကီးတစ္ပါးကားေဘးမွာပါလာျပီ” လို႕ေျပာေတာ့ အားလံုးဝိုင္းကာျကည့္ေတာ့ ပါလာသူ(၇)ေယာက္အနက္ (၃)ေယာက္ကေတြ႕ေနရျပီး က်န္သူမ်ားမေတြ႕ရပါ။
အားလံုးလည္း ဘုန္းျကီးေက်ာင္းလည္းေရာက္ေ၇ာ ျငိမ္ျငိမ္မေနတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္နွင့္ ဦးေလး (၂)ေယာက္က ေက်ာင္းဝန္းက်င္ကုိ ေလ့လာေတာ့တာပါပဲ။ ျကားသိ၇တာေတြဟာ အမွန္တကယ္မွ ဟုတ္ရဲ့လားလို႕ လိုက္ေလ့လာျကတာပါေလ။ ေမေမက လိုက္ေမးေတာ့ ဒီညဟာ လျပည့္ည ျဖစ္တာေျကာင့္ ဘုန္းဘုန္းေတြ ျကြခ်င္မွ ျကြလိမ့္မယ္။ ဖူးဖို႕ကံပါလာရင္ ဆုေတာင္းတာနဲ႕ဖူး၇တယ္လို႕ လာျပီးဖူးျကတဲ့ အျခားေသာ ဘုရားဖူးမ်ားကေျပာျကတယ္။ ဒါနဲ႕ ေမေမက (၉)နာရီအထိေစာင့္ျကည့္ျကမယ္လို႕ေျပာတာနဲ႕ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းေပါတက္ရင္း အဝင္တံခါးဝအနီးမွာ ဦးေလးေတြနွင့္အတူထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ေမေမ၊ ညီမေလးနွင့္ အျခားအေဖာ္ကေတာ့ အလယ္ေလာက္မွာဝင္ထိုင္ပါတယ္။
မွတ္မွတ္၇၇ ၈နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ေျကးစည္ထုသံျကားရျပီး ေစာေစာက ေက်ာင္းဝန္းအတြင္းက လူေတြ ျပံဳျပီးတက္ခါ ေ၇ွ႕နားမွာထိုင္ကတည္းက ထူးျခားျပီဆုိတာ သိလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေ၇ွ႕တည့္တည့္ကို ျကည့္ေနတုန္း superman လို ဝတ္ရုံကုိ ဝတ္ျပီးလႊားကနဲ ဝင္လာကာ ခ်က္ျခင္းဝတ္ရုံကုိ ဝတ္လိုက္တာကုိ ေတြ႕လိုက္ရတာ တကယ္ကုိ မိနစ္ပိုင္းေလးပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဒီထက္ထူးဆန္းတာကုိေတြ႕ရေတာ့တာပါပဲ။
ဘာမွမရွိတဲ့ေလထဲကေန လွမ္းျပီးယူလိုက္တာ ပုလင္းေလးပါလာတာ၊ စိတ္ပုတီးပါလာတာ၊ အင္းျပားပါလာတာ တုိ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တို္င္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕မွပဲ ဪ...... မျမင္အပ္တဲ့ေလာကျကီးဟာ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတဲ့ အရာေတြရွိေသးတာေပါ့ေလ။ ေနာက္တစ္ခုက မ်က္နွာက်က္ကေန အုန္းသီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက်လာတာကိုလည္း ျမင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အျပန္လမ္းမွာ စကားလက္ဆံုျကလာရင္းနွင့္ ပါလာသူေတြအားလံုးက ဘုန္းျကီး (၂) ပါးနွင့္ ဘိုးသူေတာ္တစ္ပါးကုိ ျမင္ခဲ့ရေပမဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလး တစ္ေယာက္က ထူးထူးဆန္းဆန္း ဘုန္းျကီးတစ္ပါးဘဲသူအစအဆံုးျမင္ခဲ့ ၇ေျကာင္းေျပာျပျပီး ဓါတ္ပံုကုိေထာက္ျပေတာ့ က်န္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ မဖူးခဲ့၇ေသာ က်န္ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရေလတယ္။
(၃၁) ဘံုမွာ ဝိဇၨာနည္းလမ္းဆိုတာ ကုိထည့္မထားေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္အျပန္လမ္းမွာ နားလည္လာတာကေတာ့ ဘုရားလက္ထက္မွာကတည္းက ဝိဇၨာထိုဆိုတာ ရွိခဲ့တာပါ ( ကိ်ဳက္ထီးရုိးဘုရားသမိုင္းကုိ ေလ့လာလွ်င္ ဝိဇၨာထိုရွိတာကုိ ေတြ႕၇ပါတယ္။)သာမန္လူတို႕ထက္ တန္ခိုးအရွိန္အဝါ ျမင့္မားကာ စြမ္းအားတစ္မ်ိဳးကုိ ပို္င္ဆိုင္ထားကာ နိွဗၺာန္ကို သြားနိဳင္ရန္အတြက္ ျကိဳးစားေနျကေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ နိဗၺာန္မေရာက္မွီ ကာလအတြင္း လူတို႕ကို တတ္စြမ္းသေရြ႕ ကူညီမစ နိဳင္စြမ္း၇ွိသူမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႕ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ကုိ၇ည္းစူးျပီး တရားအားထုတ္ေနသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ ျပန္ခါနီးေဟာျကားလိုက္ေသာ တရားမ်ားကလည္း လူသားတို႕အား ၇ေတာင့္ရခဲလွေသာ လူဘဝအတြင္း သီလ၊ ဒါန၊ ဘာဝနာ စီးျဖန္းျခင္းျဖစ္ သတိမေမ့ေလ်ာ့ပဲ အျမဲအသိကပ္ျကေစရန္ တိုက္တြန္းလုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ့ ျမတ္စြာဘုရားေဟာျကားေတာ္မူေသာ တရားတိုင္းဟာ ရုိးရွင္းျပီး သာမန္ရိုးက်ေလးျဖစ္ အမွန္တရားမ်ားကုိ ေထာက္ျပေပးခဲ့ေသာ တန္ခိုးေတာ္အစံုစံုနွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ အတုမရွိေသာ ရွင္ေတာ္ဘုရားပါ။ လူဆိုတာကလည္း ဆန္းတာကိုရွာျပီး နီးကပ္ေနတဲ့ ရိုးရွင္းတဲ့မွန္ကန္ေသာ အရာမွန္သမွ်ကုိ ေမ့ေလ်ာ့ေနျကသူမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တို႕ကို အသိျဖင့္ အခ်ိန္ယူကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိန္းခ်ဳပ္နိဳင္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ မေဝးေသာ နိဗၺာန္လမ္းကုိ တက္လွမ္းနိဳင္မည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ။
[ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ဓမၼဒါနအျဖစ္ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ ။]
Posted by
Chit Latt
0 comments:
Post a Comment