Chit Latt (ခ်စ္လတ္)

ဒိီေန႔ေလးဟာ ကၽြန္မဘ၀ကို ေမာင္ဆိုေသာလူက ထပ္မံေျပာင္းလဲေစခဲ့တယ္ေလ။ ပထမအၾကိမ္ကလည္း ဒီလိုလုပ္ခဲ့တဲ့သူပါ။ အရာရာကိုသူ႔သေဘာအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ၊ လစ္လွ်ဳရွဳတတ္သူ၊ သူမ်ားစိတ္ကိုနဲနဲေလးမွ ဂရုမထားတတ္သူေလ။ အစကတည္းက ဒီလိုမခ်စ္လို႔ ပစ္ခဲ့မယ္ဆို၇င္လည္း လာမခ်စ္နဲ႔ေပါ့ကြယ္။

အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့အျပံဳး၊ သူ႔၇ဲ့စကားလံုးေတြ၊ သူ႔ရဲ့ အယုအ၇ေတြျကားမွာ တို႔ေလသာယာကာ နွလံုးသားအစစ္တစ္ခုနဲ႔ တစ္သက္တာထာ၀၇အတြက္ ခ်စ္လိုက္မိတယ္။ အမ်ားေတြ သတိေပးတားျမစ္ေနတဲ့ၾကားက သူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္။

ပထမအၾကိမ္တံုးက သူစြန္႔ခြါစဥ္မွာ တို႔ဟာညေပါင္းမ်ားစြာ သူ႔အတြက္မက္ျပီးငိုခဲ့၇တဲ့ ညေပါင္းေတြေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲလဲခဲ့တယ္။ အနာေလးက်က္ခါစမွာေတာ့ သူကျပန္ျပီးေခ်ာ့ေမာ့တာေၾကာင့္ ေပ်ာ့ခဲ့တဲ့သူေလးပါ။ အနာ၇င္းခ်ိန္မွာ အားေပးခဲ့သူေတြက ကၽြန္မရဲ့လုပ္၇ပ္ေၾကာင့္ ကၽြန္မကို မေခၚမေျပာျဖစ္တဲ့အထိ ကၽြန္မသူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ။

ဒါေပမယ့္ အနာျဖစ္ခဲ့ေသာဒဏ္ေၾကာင့္ သံသယဆိုတဲ့ အမာ၇ြတ္ေလးက ကၽြန္မ၇င္ထဲမွာ က်န္၇စ္ခဲ့ပါတယ္။ သံသယဆိုတာ မထားေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ထင္ထားေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့အတိုင္း နွလံုးသားအတုကို အရင္းျပဳသူကေတာ့ ေပ်ာ္၇ႊင္စြာနွင့္ ကၽြန္မကို စြန္႔ခြါသြားျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ၾက္ိမ္မွာေတာ့ အနာေပၚအနာဆင့္ေလေတာ့ နာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ဆိုတာ ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္ေမာင္ရယ္။ အကယ္၍မ်ား မ်က္ရည္ေတြဟာ သူ႔အတြက္က်ေနတယ္ဆိုတာကို သူသိခဲ့ရင္ ထိေရာက္တဲ့ စင္တင္ဟာသျပကြက္တစ္ခုကို ၾကည့္ေနသူကေတာ့ ဟားတိုက္ကာ ရယ္ေမာေနမွာ အမွန္ပါ။

သူ႔ကိုခ်စ္ေသာ အခ်စ္ဆိုေသာအ၇ာကို အခုေတာ့ေလ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ နွလံုးသားသခ်ိဳင္းမွာ ေျမျမွဳပ္ခဲ့တာ ဒါနဲ႔ဆို ၂ခါ၇ွိျပီေလ။ ပထမအၾကိမ္ အခ်စ္ကိုျမွပ္နွံျပီး ေမာင္ျပန္လည္တူးေဖာ္စဥ္က မူလေလာက္ မေကာင္းေတာ့တဲ့အခ်စ္ကို ဒီတစ္ၾကိမ္မွာ ျမွပ္နွံစဥ္မွာေတာ့ ျပန္လည္တူးေဖာ္ခြင့္မ၇ေလာက္ေအာင္ ရုပ္ပ်က္ေနပါျပီ။ ဘယ္ေတာ့မွာလညး္ တူးေဖာ္လို႔၇မယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။ အကယ္၍မ်ား ေနာင္တေတြပိုက္ျပီး အေျပးျပန္လွည့္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေဆြးေျမ့သြားျပီျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ကို ျပန္လည္၇၇ွိေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ကၽြန္မကိုယ္စားကမၺည္းထိုးထားတဲ့ နွလံုးသားဂူေလးေရွ႔မွာ အစဥ္အျမဲ၀မ္းနည္းေနမယ့္ သူတစ္ေယာက္ကိုသာ ေတြ႔၇ွိ၇မွာျဖစ္ျပီး ကၽြန္မရဲ့အခ်စ္တို႔က ေအးျမေသာ ဘံုတစ္ခု၀ယ္ နားခိုအိပ္စက္ရင္း သာယာခ်မ္းေျမ့မွဳ၊ ေႏြးေထြးၾကင္နာမွဳတို႔နဲ႔ ျပည့္၀ေနမွာအမွန္ပါ။

တစ္ခ်ိန္ေသာကာလမွာေလ အခ်စ္စစ္ဆိုတာကို မထိုက္တန္လို႔ စြန္႔ပစ္ခဲ့သူ၇င္ထဲကို တိုးမ၀င္နိုင္ေပမယ့္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ အၾကင္နာရိပ္ေအာက္မွာ ေနထိုင္ရင္း........... ေနာင္တ၇ေနသူ၊ အခ်စ္တုပိုင္၇ွင္အား စာနာေသာမ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ ၾကည့္ေနမိမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ။

က်ြန္ေတာ္ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအထင္ျကီးသမွ် အလကားေကာင္လို့သာ ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္။ ဘ၀မွာ လိုခ်င္တဲ့ေလာဘေတြနဲ႕ ျပည့္ေနေတာ့ တခ်ိန္လံုးလိုလို ေသာကကင္းတဲ့ဘ၀ဆိုတာကို သိပ္မ၇ခဲ့ဘူးဗ်။ ျဖစ္ခ်င္ေလေလ လိုက္လုပ္ေလေလနဲ့ ကုန္ဆံုး၇တဲ့အခ်ိန္ေတြဟာလည္း မနည္းေတာ့ပါဘူးေလ။ ဘ၀ေက်ာင္းကိုတစ္ခုထက္မက (ကိုယ့္လက္ရွိထက္) ေအာင္ျမင္ခ်င္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအလိုမက်တာေတြ၊ အားကုန္လာတာေတြကိုခံစားလာရတယ္။

ဘယ္အရာမဆို ကိုယ္မရွိရင္မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အယူက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဒုကၡေပးမွန္းမသိေပးေနတာကို ကိုယ္တုိင္မသိေတာ့ဘူးေလ။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဘယ္အရာကိုဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ရမယ္၊ ဘာေတြျဖစ္သင့္တယ္၊ ဘာေတြလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာေတြဟာ `ေလာဘ´တရားရဲ့ ေအာက္မွာေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ အပူေတြေတြးေနမိေတာ့ လူကိုကအပူသည္ရုပ္ေပါက္ေနျပီး ေသေကာင္ေပါင္းလည္းလို လူတစ္ဦးျဖစ္ေနတာေပါ့။ အမ်ားကေတြ႔ေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမွဳမရွိ၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလညး္ မေပ်ာ္နဲ႔ တကယ္ဒုကၡကို ရွာေဖြသူ၊ သနားစရာမေကာင္းတဲ့ သူတစ္ဦးျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။

အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လညး္ ကုန္ဆံုးေရာ ျဖစ္ခ်င္တာထက္ျဖစ္သင့္တာက္ိုပဲ ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ျကရတာပါဘဲဗ်ာ။ ကိုယ္မလုပ္လညး္လုပ္မယ့္သူက အဆင္သင့္ဘဲေလ။ ကိုယ္မရွိလည္း လူတိုင္းဟာ သူတုိ့ ဘာသာ သူတို့ရပ္တည္နိုင္ပါတယ္။ ေလာဘကေကာ ကိုယ့္အတြက္မေကာင္းတဲ့ဆိုးက်ိဳးသာျဖစ္ေစတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာတိုးတက္ဖို့အတြက္ ေလာဘာေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္အတိုင္းအတာအတြက္ဆိုတာကိုေတာ့ စံထားကာဆံုးျဖတ္ရမွာလည္း အေရးျကီးတာေပါ့ဗ်ာ။

ေလာဘေျကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိုုုဳးျဖစ္ဖို႔သာ၊ ဘ၀ပ်က္ဖို႔သာ ရာခိုင္နွံဳးမ်ားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္အေျကာင္းကို ေျပာျပခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္လက္ရွိအလုပ္က တစ္ပတ္တစ္ရက္ထဲ ျဖစ္တဲ့ part-time job ေပါ့။ က်န္တဲ့လုပ္ခနဲ႔ေပါင္းရင္ သူမ်ားတစ္လစာေလာက္နီးနီးရွိတယ္ဗ်။ ဒါကို ေနာက္ full-time job တစ္ခုသြားေလွ်ာက္တယ္ ကြ်န္ေတာ္ငတံုးေကာင္ေပါ့ဗ်။ ဒီအလုပ္ကလညး္ေနာက္ 2လေနမွာေခၚမွာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တယ္။ စဥ္းစားျကည့္ဗ် ကြ်န္ေတာ့္ေလာက္တံုးတဲ့ ငတံုးမရွိဘူးထင္တယ္ဗ်ာ။ ဒါကို မိသားစု၀င္ေတြ သတိေပးေတာ့မွ သတိ၀င္လာမိတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ေလာဘတက္ေတာ့ အရာအားလံုးကိုေမ့သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ လက္ရွိဟာ လက္မဲ့ထက္အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပါမယ့္ လူဆိုတာဟာ လက္ရွိဘ၀၊ လက္ရွိအရာမွန္သမွ်ကို တန္ဖိုးထားရမွန္းမသိျကတာပါဗ်ာ။ မရနိုင္တဲ့ အရာကိုမွတန္ဖိုးရွိတယ္၊ ကိုယ့္အတြက္အသံုး၀င္တယ္ဘဲထင္ေနျကတာပါ။ ဒါကိုဘဲ လိုခ်င္ျကတယ္ဗ်ာ။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အစြမ္းရွိသေလာက္ျကိုးစားျပီးရရွိလာတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို တင္းတိန္ေရာင့္ရဲကာ၊ တန္ဖိုးထားတတ္ရပါမယ္။ မျဖစ္နိုင္၊ မရနိုင္တာကို ေမွ်ာ္လင့္သူဟာ ဖိုးလမင္းျကီးကို လိုခ်င္တယ္ဆိုျပီး ရူးသြပ္ကာ တမ္းတေနသူေတြပါ။ တကယ္လက္ေတြ႔မွာ ျဖစ္မလာပါဘူး။ ဒီလို ေလာဘနဲ့ ရူးသြပ္ေနသူေတြဟာ နိုးေနလ်က္နဲ႔ အိပ္မက္မက္ေနသူေတြပါ။ လူတိုင္းဟာ ဒီအိပ္မက္ကို နုိးေနလွ်က္မက္ေနသူေတြပါ။ ဒီလိုမက္သူေတြကို ကြ်န္ေတာ့္လိုမျဖစ္ေအာင္ သတိေပးရင္း........ေန့ခင္းအ္ိပ္မက္မ်ားမွ လြတ္ေျမာက္နိုင္ပါေစေနာ္ဗ်ာ။ ။

၇င္ခုန္သံေတြတျဖည္းျဖည္းျမန္လာတယ္။ အခ်ိန္ေတြနီးလာေလေလ ေတြ႔၇ဖို႔ေန၇ာနီးလာေလေလေပါ့။ သူ

တို႔ကို၇င္ခုန္ေစတယ္၊ ၇င္တုန္ေစတယ္။ လက္ဖ်ားေလးေတြေအးစက္စက္ျဖစ္ေစကာ သူ႔ကိုေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။

သူ႔အတြက္ဆို တို႔ေလအခ်ိန္ေတြအကုန္ခံကာ ျကိုးစားျပီး အစစအ၇ာ၇ာျပင္စင္ထားပါလွ်က္၊ တို႔ပိုင္နုိင္ေသခ်ာျပီလို႔

ယံုျကည္ထား၊ လက္ခံထားပါလွ်က္ အခိ်န္ေတြ၊ေန၇ာေတြ နီးလာေလေလ စိုး၇ိမ္စိတ္ေတြ၊ ပူပန္စိတ္ေတြ

တိုးတိုးလာကာ လုပ္ထားသမွ် အ၇ာမထင္ေတာ့သလို၊ ဘာမွမရွိေတာ့သလို ခံစားမိပါတယ္။ သူ၇ယ္ တို႔မ်ားကို

အစစအ၇ာ၇ာလႊမ္းမိုးကာ ခ်ယ္လွယ္နိုင္သူ၇ယ္။

သူ႔ကိုေတြ႔ဖို႔ အခန္းထဲ၀င္လာေတာ့ သူနဲ႔ေတြ႔၇မယ္ဆိုတဲ့ အသိက ၇င္ကိုနိုးထလန္းဆန္းေစပါတယ္။

တဆက္တည္းမွာဘဲ ၇င္မွာစိတ္လွဳပ္ရွားလာကာ တုန္၇င္မွဳကို ခံစားမိတယ္။ စိတ္လွဳပ္၇ွားလာတာေျကာင့္

မူးေ၀ေ၀အသိေလးေတြပါတြယ္ျပီး ခံစားလာ၇တယ္သူ၇ယ္။ သူ၇ယ္ သူနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ အခ်ိန္ခဏေလးအတြက္ တို႔မွာေလ

၇င္း၇တဲ့အခ်ိန္၊ ျကုိးစားအားထုတ္မွုေတြနဲ႔ ကုန္လုလုစြမ္းအားေတြအတြက္ တို႔ဘာကိုျပန္၇မယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ပါ၊

မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူးကြယ္။ ဘာကိုပဲ ၇၇ သူကေပးခဲ႔မယ္ဆို၇င္ တို႔ေက်နပ္ေနမွာပါကြယ္။

ေဟာ…..ေျပာ၇င္းဆို၇င္း သူ…ကၽြန္မဆီလာျပီဆိုတဲ့အသိေျကာင့္ မနည္းတုန္၇င္ေနတဲ့စိတ္ကို ျငိမ္ေအာင္ထားလဲ

တို႔ရဲ့မတည္ျငိမ္မွဳကို သူမ်ားေတြ အထူးသျဖင့္တို႔မိသားစု၀င္ေတြေတာင္မွ သိကုန္ျကျပီေလ။ တထိတ္ထိတ္နွင့္

နီးစပ္လာတဲ့သူ ၇င္ခုန္မွဳ၊ ေမွ်ာ္လင့္မွဳ၊ စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳေတြနွင့္

သူ႔ကိုအထိမွာေတာ့…….ကၽြန္မ၇ဲ႔ေအးစက္စက္လက္ကေလးမွာ မာေျကာေျကာေႏြးေထြးေထြးအထိနဲ႔

သူ႔ကိုအျကည့္…… စိတ္ထဲမွာထခုန္မတတ္ေပ်ာ္မိတယ္သူ၇ယ္။ တုိ႔ျကိုးစားထားတာ

အလကားမျဖစ္တာကိုေတြ႔လိုက္၇လို႔ေလ။ သူ၇ယ္….တို႔ေလ ေဘာလ္ပင္ေလးကိုေကာက္ကိုင္ျပီး မွတ္မိသမွ်

ေ၇းခ်လိုက္တယ္သူ၇ယ္။

တို႔ရဲ့ ျကိုးစားမွဳကို လစ္လွ်ဴမ၇ွဳဘဲ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တဲ့ သူ႔အတြက္ တို႔ေလတို႔ဘ၀မွာ သူ႔ကိုအမွတ္၇၇င္း ၇လာမယ့္

အက်ိဳးဆက္ေလးကိုေမွ်ာ္၇င္းျဖင့္ အမွတ္၇ေနမယ့္ သူ(ေမးခြန္းလႊာ)ေလး၇ယ္။ ။

လက္ခုပ္သံေလးရဲ့ အဓိပၸါယ္ေလးကေတာ့ ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုအတြက္ဆို၇င္

၁။ တက္ေ၇ာက္ကာ ေဟာေျပာေနသူအတြက္ လက္ခုပ္သံဟာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မွဳ၊ ပီတီကို၇၇ွိေစတဲ့ အားေပးဂုဏ္ယူသံပါ။

၂။ ဧည့္ပ၇ိတ္သတ္ထဲမွ မိဘေဆြမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ကေတာ့ အားေပးသံပါ။

၃။ တာ၀န္ယူက်င္းပသူအတြက္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ျပီဆိုျပီး အပူအလံုးျကီးက်သြားကာ ေပ်ာ္ေနတဲ့အသံပါ။

၄။ တက္ေ၇ာက္သူေတြအားလံုးအတြက္ေတာ့ ပ်င္းစ၇ာေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ျကီးေတာ့ ျပီးျပီဆိုျပီး အားပါးတ၇တီးတဲ့အသံပါ။

၅။ လက္ခံက်င္းပေပးသူအတြက္က်ေတာ့ ေငြေတြေတာ့၇ျပီဆိုျပီး ၇င္ခုန္ေနတဲ့အသံပါ။

အခ်စ္ဆိုတာ......မေခၚခ်င္၍
အလြမ္းဆိုတာ......မယူခ်င္ပါ
အမုန္းကိုေတာ့.....လ်စ္လွ်ဴရွဳကာ
ေအးခ်မ္းမွဳကို .....ရွာေဖြမယ္ဆို၇င္းျဖင့္
ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဖက္တြယ္မွဳနွင့္
သံေယာဇဥ္ကို ရမယ္ျပဳ၇င္း
လူ႔ဘဝ၇င္းစားေတာင္မွ... မရရင္း
သူတို႔ျပန္ခဲ့၇တဲ့ .... လူေပါင္းလည္း
မနည္းေတာ့ေလျပီ။ ။

မိသားစုေတြရဲ့ရီသံ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတကြ သီခ်င္းဆိုသြေတြဟာ အခန္းတြင္းမွာ ပ်ံလြင့္လို႔ေနပါတယ္။ ဒီ 2008 ျကိုညေလးမွာ ေပ်ာ္၇ႊင္ျခင္း၊ ေအးျမျခင္း၊ ခ်မ္းေျမ႔ျခင္းေတြနဲ႔ နွစ္သစ္ကို မိသားစုေတြအတူတကြ ေစာင့္ျကိုေနျကတာေပါ့။ ေအးျမတဲ့ဒီေဆာင္းလရဲ့ ညခ်မ္းမွာ အစားအစာပူပူေႏြးေႏြးေလးေတြ လုပ္စား၇င္း၊ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ကို ကၽြန္မအျကိုက္ဆံုးေသာ ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ကို ေသာက္ရင္းျကိုစုိေနတယ္ေလ။

ဒီလိုနဲ႔ နာရီလက္တံျကီးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ 11:55 ကိုလညး္အေရာက္မွာ အားလံုးဟာ စတင္ျငိမ္သက္စြာျဖစ္ နွစ္ကူးအခ်ိန္ေလးကိုျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔ေစာင့္စားေနျကတယ္ေလ။ ဒီအခ်ိန္မွာ တိတ္ဆိတ္မွဳကို ျဖိဳခြင္းလိုက္တာကေတာ့ ဆူညံကာ အဆက္မျပတ္ေခါက္ေနတဲ့ တံခါးေခါက္သံေလးေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မတို႔ေတြ အံ့ျသစြာျဖင့္ ဒီအခိ်န္မွာ ဘယ္သူတကူးတကလာစေနပါလိမ့္ေတာ့ထင္မိတယ္။ မဖြင့္မျခင္း မ၇ပ္တဲ့ တံခါးသံေျကာင့္ ကၽြန္မအေျပးသြားကာ တံခါးအဖြင့္မွာေတာ့ ကၽြန္မလံုးဝမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေလးေပါ့။ သူအိမ္နဲ႔ ကၽြန္မအိမ္က အေတာ္ေလးလွမ္းတာေျကာင့္ သူပံုျကည့့္၇တာ ေျပးလာတဲ့ပံုပါဘဲ။

အိမ္နွစ္အိမ္ကလည္းသိေနတဲ့အျပင္ လူငယ္ခ်င္းပါ၇င္းနွးိီေနေတာ့ သူေ၇ာက္လာတာကိုေတာ့မအံ့ျသပါ။ အိမ္ကလူျကီးေတြက ဘယ္သူလည္းလို႔လွည့္အေမးမွာ ကၽြန္မသူ႔နာမည္ကို ေျပာလိုက္ေတာ့ အိမ္ကလူေတြက “ဟဲ့ လာေလသား၊ အထဲဝင္ေလကြယ္” လို႔ ေခၚလိုက္ပါတယ္။ သူ႔မွာ အေမာျကီးေမာေနေတာ့ ကၽြန္မလည္း ကိုယ္ခ်စ္သူေလးအေမာေျပေစ၇န္ ေကာ္ဖီခြက္ကိုလွမ္းအေပးသူကလည္း မရြံရွာဘဲ ေမာ့ေသာက္ေလေတာ့တယ္။ ဪ.....နင္ဘာျဖစ္လာတာလည္းလို႔ေမးေတာ့သူက ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ နွစ္ကူခ်ိန္မွနင့္ကိုေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့။

ကၽြန္မတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ့ အေျကာင္းက တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အထူးကို နားလည္မွဳရွိျကတယ္၊ တစ္ေယာက္အလိုကိုတစ္ေယာက္က အစဥ္အျမဲလိုက္ေလ်ာတတ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ့ သံေယာဇဥ္ျကီးမွဳက သူငယ္ခ်င္းေတြသာမက မိဘေတြကပါ အံ့ျသယူ၇တဲ့အထိပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိကၽြန္မတို႔နွစ္ေယာက္ဟာ သူငယ္ခ်င္းထက္ပိုေသာသူငယ္ခ်င္းေတြပါ။

“ဟဲ့ ဝင္ေလ” ဆိုေတာ့ သူက “နင္ကို ငါေျပာစ၇ာ၇ွိတယ္၊ ဒီမွာဘဲ ေျပာမယ္ေနာ္လို႔ဆိုလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ count down က “10”.......“9”..............“8” “ငါ့ဘဝမွာေလနင”္ “7” “မ၇ွိ၇င္မျဖစ္ဘူး” “6” “ငါေလနင့္ကိုတျခားသူ” “5” “၇င္ခြင္ထဲလဲမထားနိဳင္ဘူး” “4” “ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္” “3” “နင္ငါ့ကိုခ်စ္နုိင္မလား” “2” က်မေခါင္းအလိုလိုအျငိမ့္မွာ “1” “Happy New Year” ပဲ့တင္သံတို႔နွင့္အတူ လက္ေႏြးေႏြးေလးတစ္ခုက က်မလက္ကို ဆုပ္ကိုင္လွ်က္ေပါ့။ နွစ္ေယာက္သားျကည္နဴးေနျကတဲ့ျမင္ကြင္းကို ေကာင္းကင္ထက္က ေ၇ာင္စံုမီးပန္းတို႔က မယွဥ္သာနိုင္ပါဘူးေလ။ ဒီနွစ္ နွစ္သစ္မွာ က်မအလိုခ်င္ဆံုးဆႏၵေလးတစ္ခုျပည့္ဝလို႔သြားခဲ့ပါျပီ။ သူကေျပာတယ္ ေနာင္နွစ္သစ္ေတြမွာလည္း တို႔နွစ္ဦးလက္တြဲကာ အတူျကို၇ေအာင္ေနာ္တဲ့......။ ။