Chit Latt (ခ်စ္လတ္)

In our dreams, we can go anywhere, we can be anybody, and we can do anything. When we dream, we are like passengers on a moving train, unable to control our actions and choose surroundings. We let our mind take over and help recharge the mind and revitalize the body. လူ႔ဘ၀ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အိပ္မက္မ်ားစြာကို မက္ရင္းျဖင့္....


ဒိီေန႔ေလးဟာ ကၽြန္မဘ၀ကို ေမာင္ဆိုေသာလူက ထပ္မံေျပာင္းလဲေစခဲ့တယ္ေလ။ ပထမအၾကိမ္ကလည္း ဒီလိုလုပ္ခဲ့တဲ့သူပါ။ အရာရာကိုသူ႔သေဘာအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ၊ လစ္လွ်ဳရွဳတတ္သူ၊ သူမ်ားစိတ္ကိုနဲနဲေလးမွ ဂရုမထားတတ္သူေလ။ အစကတည္းက ဒီလိုမခ်စ္လို႔ ပစ္ခဲ့မယ္ဆို၇င္လည္း လာမခ်စ္နဲ႔ေပါ့ကြယ္။

အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့အျပံဳး၊ သူ႔၇ဲ့စကားလံုးေတြ၊ သူ႔ရဲ့ အယုအ၇ေတြျကားမွာ တို႔ေလသာယာကာ နွလံုးသားအစစ္တစ္ခုနဲ႔ တစ္သက္တာထာ၀၇အတြက္ ခ်စ္လိုက္မိတယ္။ အမ်ားေတြ သတိေပးတားျမစ္ေနတဲ့ၾကားက သူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္။

ပထမအၾကိမ္တံုးက သူစြန္႔ခြါစဥ္မွာ တို႔ဟာညေပါင္းမ်ားစြာ သူ႔အတြက္မက္ျပီးငိုခဲ့၇တဲ့ ညေပါင္းေတြေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲလဲခဲ့တယ္။ အနာေလးက်က္ခါစမွာေတာ့ သူကျပန္ျပီးေခ်ာ့ေမာ့တာေၾကာင့္ ေပ်ာ့ခဲ့တဲ့သူေလးပါ။ အနာ၇င္းခ်ိန္မွာ အားေပးခဲ့သူေတြက ကၽြန္မရဲ့လုပ္၇ပ္ေၾကာင့္ ကၽြန္မကို မေခၚမေျပာျဖစ္တဲ့အထိ ကၽြန္မသူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ။

ဒါေပမယ့္ အနာျဖစ္ခဲ့ေသာဒဏ္ေၾကာင့္ သံသယဆိုတဲ့ အမာ၇ြတ္ေလးက ကၽြန္မ၇င္ထဲမွာ က်န္၇စ္ခဲ့ပါတယ္။ သံသယဆိုတာ မထားေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ထင္ထားေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့အတိုင္း နွလံုးသားအတုကို အရင္းျပဳသူကေတာ့ ေပ်ာ္၇ႊင္စြာနွင့္ ကၽြန္မကို စြန္႔ခြါသြားျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ၾက္ိမ္မွာေတာ့ အနာေပၚအနာဆင့္ေလေတာ့ နာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ဆိုတာ ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္ေမာင္ရယ္။ အကယ္၍မ်ား မ်က္ရည္ေတြဟာ သူ႔အတြက္က်ေနတယ္ဆိုတာကို သူသိခဲ့ရင္ ထိေရာက္တဲ့ စင္တင္ဟာသျပကြက္တစ္ခုကို ၾကည့္ေနသူကေတာ့ ဟားတိုက္ကာ ရယ္ေမာေနမွာ အမွန္ပါ။

သူ႔ကိုခ်စ္ေသာ အခ်စ္ဆိုေသာအ၇ာကို အခုေတာ့ေလ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ နွလံုးသားသခ်ိဳင္းမွာ ေျမျမွဳပ္ခဲ့တာ ဒါနဲ႔ဆို ၂ခါ၇ွိျပီေလ။ ပထမအၾကိမ္ အခ်စ္ကိုျမွပ္နွံျပီး ေမာင္ျပန္လည္တူးေဖာ္စဥ္က မူလေလာက္ မေကာင္းေတာ့တဲ့အခ်စ္ကို ဒီတစ္ၾကိမ္မွာ ျမွပ္နွံစဥ္မွာေတာ့ ျပန္လည္တူးေဖာ္ခြင့္မ၇ေလာက္ေအာင္ ရုပ္ပ်က္ေနပါျပီ။ ဘယ္ေတာ့မွာလညး္ တူးေဖာ္လို႔၇မယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။ အကယ္၍မ်ား ေနာင္တေတြပိုက္ျပီး အေျပးျပန္လွည့္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေဆြးေျမ့သြားျပီျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ကို ျပန္လည္၇၇ွိေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ကၽြန္မကိုယ္စားကမၺည္းထိုးထားတဲ့ နွလံုးသားဂူေလးေရွ႔မွာ အစဥ္အျမဲ၀မ္းနည္းေနမယ့္ သူတစ္ေယာက္ကိုသာ ေတြ႔၇ွိ၇မွာျဖစ္ျပီး ကၽြန္မရဲ့အခ်စ္တို႔က ေအးျမေသာ ဘံုတစ္ခု၀ယ္ နားခိုအိပ္စက္ရင္း သာယာခ်မ္းေျမ့မွဳ၊ ေႏြးေထြးၾကင္နာမွဳတို႔နဲ႔ ျပည့္၀ေနမွာအမွန္ပါ။

တစ္ခ်ိန္ေသာကာလမွာေလ အခ်စ္စစ္ဆိုတာကို မထိုက္တန္လို႔ စြန္႔ပစ္ခဲ့သူ၇င္ထဲကို တိုးမ၀င္နိုင္ေပမယ့္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ အၾကင္နာရိပ္ေအာက္မွာ ေနထိုင္ရင္း........... ေနာင္တ၇ေနသူ၊ အခ်စ္တုပိုင္၇ွင္အား စာနာေသာမ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ ၾကည့္ေနမိမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ။

0 comments:

Search This Blog

Blog Archive

Visitor

-