`တေျဖာက္ေျဖာက္´ မိုးစက္သံတို႔ ေခါင္မိုးကိုအထိ စာျကည့္ေနရာမွ မ်က္လံုးေလးကိုလႊဲျပီး အျပင္ဘက္ကို လွမ္းျကည့္မိေနပါေတာ့တယ္။ မိုးတြင္းေရာက္လာျပီဆိုေတာ့ ရပ္ကြပ္ထဲမွာ ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲေလးစေတာ့မွာဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခေလးတစ္သိုက္အတြက္ကေတာ့ ေပ်ာ္၇ႊင္ဖြယ္ရာေလးတစ္ခုပါ။ နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာ ဒီနွစ္ေကာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္............။
နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေဘာလံုးကန္ဖို႔အတြက္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တဲ့အေဖ တစ္ေယာက္၊ အားေပးခဲ့တဲ့ အေဖတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာ ဒီနွစ္မရွိခဲ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္အားငယ္မိတာေတာ့အမွန္ပါ။ အေဖရယ္.......။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သားအမိနွစ္ေယာက္လံုးကို ပစ္ထားခဲ့တယ္။ ၁၀ နွစ္သားကၽြန္ေတာ္ မွာ အေမတစ္ေယာက္အားငယ္မွာ ဆိုးမိလို႔ တစ္ေယာက္ထဲတိတ္တဆိတ္က်ခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္ဟာ ေခါင္းအံုးေလးသာအသိပါအေဖရာ။
အေဖတစ္ေယာက္မနွစ္က ေဆာင္းတြင္းမွာ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ကို စီးပါြးရွာသြားခဲ့ရာမွ ကားေမွာက္ျပီးအသက္ဆံုးပါးသြားခဲ့ရွာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သားအမိအတြက္ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့အေဖတစ္ေယာက္ ၾကိဳးစားေနရင္းဘဲ အသက္ပါေပးခဲ့တဲ့ တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ အေမကေကာ ..... ဘ၀ ကို အေဖမရွိတဲ့ေနာက္ ပင္ပင္ပန္းပန္းရံုးကန္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ပညာေရးကို မျပတ္ေအာင္ ေထာက္ပံံ့ေနသူပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ အနိွဳင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္မိဘနွစ္ပါးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တေန႔ သားေကာင္းျဖစ္ေအာင္ၾကိုးစားေနပါတယ္ အေဖရယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ အားငယ္စိတ္နဲ႔မ်ား အေဖမ်ားျပန္လာအံုးမလားလို႔ ေမွ်ာ္ေနမိတယ္အေဖရယ္။ ဒါဟာတကယ္မဟုတ္တဲ႔ ရူးသြတ္ျခင္းမွန္း ကၽြန္ေတာ္သိေနပါတယ္ အေဖရယ္............။
`ေဒါက္ေဒါက္´ တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ အေမတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာဆိုျပီး အဖြင့္ `သား လပတ္စာေမးပြဲနီးေနျပီ ညဥ့္နက္မခံနဲ႔ေတာ့ အိပ္ေတာ့ေနာ္´ လို႔ ေမေမ၀င္လာျပီးအေျပာ `ဟုတ္ကဲ့ေမေမ။ ေမေမကန္ေတာ့ပါတယ္´ ဆိုျပီးထိုင္ကေတာ့ `ေအးေအး ငါ့သားေလး ကိုယ္စိတ္နွစ္ပါးက်န္းမာခ်မ္းသာျပီး ခလုတ္မထိဆူးမညိွပါေစနဲ႔ကြယ္´ လို႔ အသံတုန္တုန္ေလးနဲ႔ ေျပာအျပီး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ အေမ အေမ အေဖ့ကိုသတိရသြားတာေနမွာေလ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အေမထြက္အသြား လုပ္လက္စစာေလးျပန္အလုပ္မွာ မွန္ျပတင္းတံခါးေလးမွာ `အတိုး သားေလး သားေလး အတိုး´ ဆိုတဲ႔ ေခၚသံသဲ့သဲ့ေလး အၾကားမွာ လွည့္အၾကည့္ မိုးစက္ေတြၾကားမွ အေဖပါလား။ ကၽြန္ေတာ္မ်က္စိေမွာက္ေနတာမ်ားလားလို႔ မ်က္လံုးနွစ္လံုးကို ပြတ္ျပီး ေသခ်ာျပန္အၾကည့္ ဟုတ္တယ္ အေဖမွအေဖပါ။ ကၽြန္ေတာ္ျပတင္းတံခါးဆီသို႔ တိုးသြားျပီး တံခါးေလးအဖြင့္ ေအးစက္စက္မိုးတို႔ကအခန္းတြင္း ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ `သားေလး ဘာလို႔စိတ္အားငယ္ေနရတာလဲ။ မင္းအေဖ့သားမဟုတ္ဘူးလားကြာ။ အားေနအေဖ့ကိုတတေနတာေၾကာင့္ ဒီညေတာ့ သားဆီကို အေဖလာခဲ့တာေလ။ မင္းကို အားမငယ္တတ္ေအာင္။ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားကိုးတတ္ေအာင္ အေဖသင္ခဲ့တာေတြ မင္းေမ့ေနျပီလား သားရယ္။´ လို႔ အေဖအေမးမွာ ` အေဖ သားမေမ့ပါဘူး။ ဒါမယ့္ သတိလစ္သြားတာပါအေဖ။´
`ေအး သားေလး မင္းဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ကစျပီး အေမအားကိုးထိုက္တဲ့သား။ အေဖတမလြန္ကေန စိတ္ခ်ေနမယ့္ သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ျကိုးစားမယ္လို႔ အေဖ့ကို မင္းကတိေပးပါလား သားရယ္။ ´ လို႔ အေဖ အေမးမွာ `ဟုတ္အေဖ ။ ဒီေန႔ကစျပီးသားျကိုးစားပါ့မယ္´ လို႔ အေျပာ အေဖတေျဖးေျဖးမိုးစက္ေတြေအာက္ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြါသြားပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မိုးစက္ေတြေအာက္ ထြက္ခြါသြားတဲ့အေဖ့ကို ၾကည့္ရင္း အေမ့ကိုသတိအရ ျပတင္းတံခါးေလးကို ပိတ္အျပီး အေမ့ဆီကိုအထြက္ ဧည့္ခန္းမွာ မအိပ္ေသးတဲ့ အေမ့ကိုအဖြားနဲ႔ အတူအေတြ႔မွာ `ေမေမသားဒီေန႔က စျပီး ေမေမအားကိုးယံုၾကည္ရတဲ့ သားျဖစ္ေစရမယ့္ေနာ္ ေမေမ။ သား ဒီေန႔ကစျပီး အားသစ္ေတြေမြးျပီး သားရဲ႕မနက္ျဖန္တိုင္းကို လွပေစရပါမယ္လို႔ ကတိေပးပါတယ္ေမေမ ေနာ္ေမေမေနာ္။´ ေမေမမ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြအျပည့္နဲ႔ ျပံဳးၾကည့္ရင္း `ေအး ေအး ဒါမွ႔ ေမေမ့သားေလး´ လို႔ ေျပာအျပီး တစ္ခ်က္ငံုးနမ္းကာ `ညဥ့္နက္ျပီသား သြားအိပ္ေတာ့ေနာ္။ ေမေမတို႔ မင္းဥ္ီးေလးျပန္အလာကို ေစာင့္လုိက္အံုးမယ္။ `ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ။ ဘြားဘြား တာ့တာ သားအိပ္ေတာ့မယ္´ ဆိုျပီး အဘြားကို တစ္ခ်က္နမ္းကာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ အိပ္ယာထက္အိပ္စက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိေနတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ မနက္ျဖန္တိုင္းမွာ လွပေအာင္ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ အားေတြျပည့္ေနျပီဆိုတာပါဘဲ။
`ေဒါက္။ ေဒါက္။ေဒါက္´ `ဟဲ့ဒါနင့္ေမာင္ဘဲ´ `ဟုတ္အေမ´ လို႔ ေျပာေျပာဆိုဆို တံခါးေလး အဖြင့္ မိုးေရေတြရႊ႔ဲေနတဲ့ေမာင္ေလးကို `ျမန္ျမန္အိမ္ထဲ၀င္ေတာ့။ အ၀တ္အစားလဲျပီးမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့ေနာ္။ အေမနဲ႔ အမနင့္ကိုေစာင့္ေနမယ္´ `အမတူေလးေကာ´ `ဟဲ့ သြား အ၀တ္ျမန္ျမန္လဲျပီးထြက္ခဲ့ ငါေစာင့္ေနပါတယ္။ ေျပာခ်င္လြန္းလြန္းလို႔ေလ´ `ဟုတ္။ ဟုတ္´ လို႔ေျပာျပီးအခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္တာ ၃မိနစ္ေလာက္ေနမွ ျပန္ထြက္အလာ `အမဘယ္လိုတုန္း ။ အမခိုင္းတဲ့ အတိုင္းကၽြန္ေတာ္လုပ္တာအဆင္ေျပလား။ အမခိုင္းလို႔သာ လုပ္ရတာ ကၽြန္ေတာ့မွာ အဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ စိတ္ပူေနရတယ္ေလ´ ။ `ေအာ္ နင္ကလည္း ေျပတယ္ေလ။ နင္ထြက္သြားအျပီးမွာ နင့္တူေပ်ာ္ရႊင္စြာထြက္လာျပီး ကတိေတြေပးေတာ့တာဘဲ။ ငါလိုခ်င္တာလဲဒါဘဲေလ။ သားေလးကို သူ႔ကိုယ္ကိုကိုယ္အားကိုးေစခ်င္တာ။ မရွိေတာ့တဲ့အေဖကို လြမ္းတာ အျပစ္မဆိုသာေပမယ့္ သားေလးေနာင္ေရးအတြက္ တမင္ ဒီလိုလုပ္၇တာပါဟယ္။ နင့္လဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဦးေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ နင့္တူကို ထိန္းေက်ာင္းေပးေနတာကိုေလ။´ `ဟာ အမကလည္း ေျပာစရာလိုလား။ ကၽြန္ေတာ့္တူအတြက္ဘဲဟာကို ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေတာ့မယ္´ `ဟဲ့ ေခါင္းေျခာက္ေအာင္ သုတ္အံုးေနာ္။ သုတ္ျပီးမွ အိပ္။ ၾကားလား´ `အေမ ကၽြန္ေတာ္ခေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္´ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်မအေမျပန္ေအာ္လိုက္တာကေတာ့ ` အေမဆိုတာ သားသမီး ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေရာက္ပူေနအံုးမွာဘဲ။ နင္တို႔ မေကာင္းတာမွန္သမွ် ေကာင္းမြန္လာေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပဳျပင္ဆံုးမေနရအံုးမွာ၊ ေထာက္ပံေနရအံုးမွာဘဲဟဲ့´။ ။
`မိဘတိုင္းအား ရည္စူးလွ်က္....´
Posted by
Chit Latt
0 comments:
Post a Comment